یکشنبه 26 خرداد 1392 11:48 ق.ظ
نظرات ()
استفاده از قند آربینوز مستلزم تبدیل آن به قند دیگری به نام گزیلولوز است. تبدیل آربینوز به گزیلولز به سه آنزیم نیاز دارد که عبارت‌اند از ایزومراز ، کنیاز و اپی‌مراز که توسط سه ژن به هم پیوسته رمز می‌شوند. این ژنها را به ترتیب araA ، araB، araC می‌نامند. این اپران توسط یک راه‌انداز و دو جایگاه عامل araO2،araO1 تکمیل می‌شود. یک پروتئین تنظیم کننده از ژن araC به وجود می‌آید که در مجاورت جایگاه های عامل قرار دارد. رونویسی ژن های اپران آربینوز در غیاب گلوکز انجام می‌شود. یعنی با اتصال CAP-cAMP به جایگاه خود ، القای مثبت رونویسی ژن ها ساختمانی اپران انجام می‌شود. در حضور گلوکز در محیط کشت پروتئین C خود را به راه‌انداز و جایگاه عامل می‌چسباند و این اتصال دوگانه DNA را خم می‌کند در نتیجه موجب ممانعت از تثبیت RNA پلی مراز روی راه‌انداز می‌شود. در حضور آرابینوز ، اتصال آرابینوز به پروتئین C موجب تغییر شکل فضایی آن می‌شود. و در غیاب گلوکز آن را از محل خود یعنی راه‌انداز جدا می‌کند و باعث فعال شدن اپران آرابینوز می‌شود که آرابینوز به واسطه آنزیم های تولید شده در نهایت به پنتوز دیگری به نام گزیلولوز تبدیل می‌شود. آرابینوز القا کننده اپران است.
Virology.mihanblog.com