جمعه 18 مرداد 1392 10:54 ق.ظ
نظرات ()
دیافراگم دیواره ای عضلانی – تاندونی است که قسمت تحتانی توراکس را می‌پوشاند و آن را از حفره شکم جدا می‌کند.این عضله به داخل توراکس برآمده است و دارای دو برآمدگی گنبدی شکل می‌باشد. در یک بازدم عادی بلندترین نقطه گنبد در سمت راست قرار دارد که این نقطه مجاور پنجمین دنده است. در همین شرایط یعنی در بازدم عادی گنبد سمت چپ کمی پایین تر و درمجاور پنجمین فضای دنده ای قرار دارد.
مرکز عضله دیافراگم تاندونی است که به آن تاندون مرکزی (Central tendon) می‌گویندو این ناحیه تاندونی شبیه به برگ شبدر است و در نتیجه دارای سه برگچه می‌باشد، برگچه راست ، چپ ، قدامی.
اطراف دیافراگم عضلانی است و این الیاف پرده دیافراگم را به توراکس متصل می‌کنند.
اتصالات دیافراگم به سه قسمت مجزا تقسیم می‌شود : کمری (lumbar)/ استرنومی / دنده ای (costal)
اتصالات کمری : دیافراگم در قسمت کمری به صورت دو ستون (crura) و پنج نیم قوس (arcs) با مهره های کمری و دنده های تحتانی اتصال برقرار کرده است. این اتصالات هم عضلانی است و هم تاندونی.
پنج اتصلات نیم قوسی دیافراکم در ناحیه لومبار عبارت اند از : دو نیم قوس داخلی / دونیم قوس خارجی / یک نیم قوس میانی .
قوس رباطی میانی بین دو اتصالات ستونی مانند دیافراگم قرار دارد.